Bardur

Abduxaliq uyghur

Jahalet semeresidin bizge bir kün köp japa bardur,
Éytingizchu, bügünki halimizning qaysi biride sapa bardur.

Zamanning halidin waqip bolup turmaqning ornigha,
Birini shangyo saylap arqidin dewayimiz bardur.

Ilimning ijtihatigha köngülni qoymiduq bizler,
Oqurmiz — oquturmiz dep séghiz chaynashimiz bardur.

Teawunu — tenasur ornigha bizlerde bir adet,
Yéngi bashni kötürgenni orup yighqanmiz bardur.

Yene yurt paydisigha jemiy bolmaqliq besi müshkül,
Eger bir yerde toy bolsa, bérip yatqanmiz bardur.

Omumning paydisigha yüz yilda hem esla chüshenmeymiz,
Ziyan qilmaq üchün bolsa ejeb chaqqanmiz bardur.

Biri bir yaxshiliq qilsa, uning yadini qilmaq yoq,
Épi kelse bérip ewretlirin achqanmiz bardur.

Eger millet üchün bir pul chiqish kelse tapalmasmiz,
Chiqimi yoq nawa pulgha tola ixlasimiz bardur.

Ixwan hem buraderlik nishani qalmidi bizde,
Meger dost bolsaqmu esliy, bölek muddiayimiz bardur.

Xataen dostimizda bir eyib zahir bolup qalsa,
Yoshurmay birge onni tépip qatqanimiz bardur.

Babalar shöhritini, gheyritini héch séghinmasmiz,
Qélip gheplet – jahalette yumup köz, po atqanimiz bardur.

Kéreksiz mustehep ishlar üchün janni pida qilmaq,
We lékin hejge baj alsa, tozup qachqanimiz bardur.

Oyun – chaqchaq tüpeylidin özara biet bolsaq,
Yarashturup qoyush nede, arigha ot yaqqanimiz bardur.

Xushamet babida bizdin bölek ustisi hem yoqtur,
Quwluqu shumluq bilen rengmureng yalghanimiz bardur.

It urghanni tonur dep bar idi bir temsili,
Loyi, ambal we darin dep sémiz baqqanimiz bardur.

Ilim – penge yürüsh qilghan uchar kökte, üzer suda,
Minishke qotur éshek yoq, piyade qalghanimiz bardur.

Gürkirek kelse aptomobil, néme bu ey xudayim dep,
Eqilni ishlitelmey, hang – tang qétip qalghanimiz bardur.

Hüner bilen sanaette «yétishtuq», emdi ish pütti,
Umach ichmekke, xumdanda ghédir quyghanimiz bardur.

Misli jennet taghu – deryani bézeshke yoq kishi,
Yastuqni qirlap qoyup bighem yatqanimiz bardur.

Munejjim hem inzhénér, alimlarning ornigha,
Tonu selle, nepsi bala mollimiz — sultanimiz bardur.

Qizil közlük, körelmeslik we ya özi qilalmasliq,
Qilay dep bel baghlighanlargha türlük – tümen bohtanimiz bardur.

El – yurtning derdige qilchimu derman bolmiduq bizler,
Kélur bir kün ashu chaghda ornigha kelmes pushaymanimiz bardur.

Abduxaliq bes, yéter aware bolma, qaqshima,
Shu chagh kelgende bizlerde azabqa teyyar wijdanimiz bardur.

Memtili tewpiq ependi

Bulbullar tutqun boldi, yurtni bulghidi qagha,
Kim bolsa wetenperwer bir kün ésilur dargha.
Bu qarangghu yillarda tapalmidim adalet,
Adaletke intilsem qolgha aldi siyaset.

Xelqim üchün ilim-Pen, tereqqiyat izdidim,
Niyitim sap, dilim aq, ötküzmidim jinayet!
Qadir haji kirip keldi, yénida gundipay alte,
Heqiqet ne? adalet ne? bilmeydu eqli bek kalte.

Kishen qisti séni tewpiq qilma zerriche peryad,
Pida qil qanni sen emdi, béshinggha keldi bu ersat.
Urghup turghan issiq qan jismimda isyan éter,
Künde mushtumdek kések xet yézip tügep kéter.

Xudayim bilur balilirim qaldi dadu-Peryadta,
Dérikimni alalmay sersan bolup her yaqta.
El xaini, memtimin ichi qara munapiq,
Hökümetke üstümdin xewer béripsen saxta.